19 sierpnia 2017 roku w wieku 78 lat zmarł Janusz Głowacki, wybitny pisarz, dramaturg i scenarzysta filmowy.

Ukończył Filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim, studiował także historię na UW i aktorstwo w warszawskiej PWST. Długie lata (1964-80) współpracował z tygodnikiem „Kultura”, do którego pisał felietony. Był autorem wielu zbiorów opowiadań („Polowania na muchy”, „Wirówka nonsensu”, „My sweet Raskolnikow”) i powieści („Moc truchleje”, „Good night, Dżerzi”, „Z głowy”).

Po 13 grudnia 1981 roku zamieszkał w Stanach Zjednoczonych, gdzie skupił się na twórczości dramatopisarskiej. Jego sztuki teatralne („Kopciuch”, „Antygona w Nowym Jorku”, „Czwarta siostra”, „Fortynbras się upił”) były wystawiane z wielkim powodzeniem na całym świecie.

Na przełomie lat 60 i 70 rozpoczął swą przygodę z filmem. Był autorem scenariuszy do filmów „Polowanie na muchy” (1969) i „Wałęsa. Człowiek z nadziei” (2013) Andrzeja Wajdy, „Trzeba zabić tę miłość” (1972) Janusza Morgensterna, „Choinka strachu” (1982) Tomasza Lengrena. Wraz z Markiem Piwowskim napisał scenariusz kultowego filmu „Rejs”, uznanego za jedną z najlepszych komedii filmowych.

Janusz Głowacki był laureatem wielu prestiżowych nagród literackich między innymi American Theatre Critics Association Award, John. S. Guggenheim Award, Hollywood Drama-Logue Critics Award I National Endowment for the Arts. Otrzymał także Krzyże Kawalerski, Oficerski i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.